Door een ongeluk heb ik dystrofie aan mijn rechter enkel gekregen en ontstonden er klachten rondom mijn linker oogkas. Na bezoeken aan de opticien en de oogarts bleek de oogdruk te hoog. Er werd glaucoom geconstateerd. Mijn wereld stond op z’n kop! Ik kreeg oogdruppels om de oogdruk te verlagen, maar het was moeilijk om de juiste te vinden. De ene keer had ik last van bijwerkingen en de andere keer verlaagde de oogdruk niet. Uiteindelijk daalde de oogdruk door het gebruik van de conserveervrije oogdruppel Monoprost.
Na de diagnosestelling door de oogarts kreeg ik geen relevante informatie mee naar huis. Ik wist niets over glaucoom en ging zelf op zoek naar informatie. Ik las op internet de uitnodiging voor een jubileumbijeenkomst van de patiëntengroep Glaucoombelangen (destijds de Glaucoomvereniging). Daar ging ik naartoe en wisselde ik met andere patiënten ervaringen uit. Persoonlijk heb ik weinig hinder in mijn dagelijks functioneren. Halfjaarlijks heb ik een oogcontrole en jaarlijks een OCT‑scan en gezichtsveldonderzoek. Ik ben de enige persoon in mijn familie met glaucoom en mijn familieleden laten zich regelmatig preventief controleren.
In mijn leven vind ik het belangrijk om maatschappelijke betrokken te zijn. Ik zet me graag in voor de kwetsbare en hulpbehoevende medemens. Ik ben in diverse rollen actief werkzaam voor de Oogvereniging en de KBO. Mijn grootste doel is om beginnende glaucoompatiënten wegwijs te maken en ervoor te zorgen dat zij hun ervaringen kunnen delen.
Laatst kwam er een wens van mij uit: ik mocht aanwezig zijn tijdens een introductiedag van Visio Het Loo Erf. Daar liep ik een ervaringsparcours in het donker. Ik kwam met de taststok vast te zitten en ervaarde hoe lastig het is om blind of zeer slechtziend te zijn. Er blijken gelukkig veel hulpmiddelen te bestaan om het leven met een visuele beperking draaglijker te maken.
