Impressie workshop weerbaarheid in Haarlem (20 april)

De instructeur Ben Tieleman heeft onder andere jarenlange ervaring als trainer weerbaarheid en de-escalatie. Hij vond het een eer en uitdaging om onze doelgroep wat tools te leren om weerbaarder te worden. En niet zozeer alleen in het vechten maar nog meer in het voorkómen van vechten. En hoe je jezelf mentaal onder controle kunt krijgen en houden.

Daarna volgde een kennismakingsrondje langs de deelnemers. Er werd door ieder verteld wat diegene ongeveer zag zodat Ben daar in de les rekening mee kon houden en we vertelden met wat voor verwachtingen we de training volgden.

Motto van Ben is: Of we nou slechtzien of niet, niemand mag zonder toestemming te dicht in andermans ruimte komen. En wij blinden/slechtzienden zijn mentaal sterk genoeg want we moeten al genoeg psychische obstakels overwinnen dus dit kunnen wij ook.

Belangrijk is om eerst rustig te worden en blijven en je mentale spanning d.m.v. een rustige ademhaling (in, vasthouden, uit) laag te houden waardoor je kunt blijven denken en niet blokkeert of met je “reptielenbrein” impulsief agressief reageert en de situatie daardoor erger maakt.

Probeer escalatie en gevecht te voorkomen want niemand van je familie/vrienden heeft er iets aan als jij en of je hond gewond raakt. Dus dan maar verstandig vluchten in plaats van vechten met risico van verwonding.

Daarna gingen we aan de praktijk beginnen. Eerst wat lichaamsaantikoefeningen in tweetalletjes en in een kringetje door elkaar bewegend. Daarna de hand sla/stoottechniek op handstootkussentjes, eerst even allemaal voelen wat de bedoeling was en dan op elkaar oefenen. Dat slaan/stoten gebeurt met de handpalm, niet met de vuist.

Ook leerden we hoe je loskomt als iemand je met 1 of 2 handen bij een arm vastpakt , namelijk met de golf- of tennistechniek. Ook leerden we een trap geven tegen het scheenbeen van de tegenstander, altijd met het vóórstaande been. Want bij daadwerkelijk fysiek verdedigen ga je in frontstand staan, met 1 been voor dus.  En je slaat dan ook met de arm van de kant van het voorstaande been. Want die arm is sneller bij het gezicht van de aanvaller en bovendien verwacht de aanvaller meestal juist een slag met de arm van de andere kant.

En we kregen de bearhug: hoe kom je los als iemand je vanachteren omklemt, inclusief je langs je zij hangende armen. Iets met skiën, soepele heupen en een (mannen)kruis. Ook was er het proefje met hoever je echt met je romp naar achteren kunt draaien en als je het daarna 3x visualiseert alsof je dat doet en als je het daarna nóg een keer echt doet. De invloed van de “mind”.

Het bleek bij het “vechten” wel wat verschil te maken of je nog wat restvisus had of niet want dan bescherm je je gezicht/lichaam toch net iets anders met je armen en het is iets makkelijker een stoot richten als je nog enigszins iets van een schim als persoon ziet. Maar je kunt iemands nabijheid wel voelen. En daar kun je ook al op anticiperen. Mentaal reageren blijft dan ook hetzelfde.

Het maakt ook wel uit of je een hond bij je hebt die je vast moet houden dus 1 hand niet vrij hebt en of je een stok in je hand hebt. De hond kan de ander echter ook afschrikken. En je stok kun je loslaten of juist als wapen gebruiken.

Echter dat was teveel om in deze workshop van 2 uur te leren. De training was heel goed opgebouwd en is al een goede basis, ook in hoe je je mentaal kunt weren en beheersen.

De docent was zeer ervaren, empathisch , geduldig, respectvol en motiverend. En we hebben af en toe ook nog gelachen!

Eigenlijk zeker voor herhaling vatbaar, voor nieuwe deelnemers maar ook voor herhaling en verdieping van de deelnemers van deze workshop. En nu gaan we allen thuis goed oefenen op onze bereidwillige familieleden, haha.