In memoriam: Arno Jacobs

Tekst: John Snijkers

Op 22 mei 2024 is Arno Jacobs overleden. Arno zal zeker onder de ouderen onder ons bekend zijn. Hij was tientallen jaren actief binnen de NVBS en later nog bij Oogvereniging Limburg. Hij vervulde de functie van penningmeester, secretaris, zelfs de combinatie van deze twee functies en voorzitter; maar ook stond hij bij de soos in Heerlen achter de bar. Hij zorgde er altijd voor dat vergaderingen of andere bijeenkomsten op tijd werden gepland en aangekondigd. Geheel zelfstandig en nauwgezet verzorgde Arno alle stukken. En tijdens de vergaderingen las hij met gepaste intonatie de notulen en jaarverslagen voor. Wat hierbij opviel was dat Arno altijd keurig netjes was gekleed: colbert en stropdas behoorde dan tot zijn vaste uitrusting. Hij was daarnaast werkzaam bij het CBS waar hij met veel toewijding zijn werk verrichtte.

Hoe anders werd dit zo’n vijf jaar geleden. Opnieuw werd hij secretaris van de Oogvereniging regio Limburg en ook nam hij als secretaris zitting in het bestuur van de Stichting Licht en Liefde. Al snel bleek dat hij geen energie meer had om zijn taken goed uit te voeren. Merkbaar aangedaan door het bewustzijn dat hij niet meer kon leveren wat hij gewend was moest hij zijn functies neerleggen. Duidelijk was dat de ziekte waarmee hij toen al kampte veel energie van hem vroeg. Toch bleef hij vechten en sloot ieder gesprek dat je met hem had af met de woorden “kumt got’’.

Arno heeft zich tientallen jaren belangeloos ingezet voor onze doelgroep; menigeen met een kortere staat van dienst is hiervoor onderscheiden en dat zou ook hem niet hebben misstaan. Toen Visio bij het CBS onderzoek deed naar verbeteringen van zijn werkplek schoof hij zijn slechtziende collega naar voren en zette zijn eigen belang op de tweede plaats. Hij stelde weinig eisen aan het leven. Zolang hij maar op gezette tijden zijn stamkroeg kon bezoeken vond hij het prima. En toen hij moest verhuizen van de Gulikstraat naar de Roskamp en daarna de Veldhofstraat was hij helemaal tevreden. Hier had hij graag lang blijven wonen maar helaas volgde toen een tijd van ziekte en ander lichamelijk ongemak.

Arno wij wensen je nu alle rust na deze ongelijke strijd.

Rust zacht!