Besnuffelde deelgenotendag

Door Helma Pascaud

Ha, het is weer zover, een deelgenotendag, gezellig. Evenals vorig jaar in december is deze weer in de Amershof in Amersfoort.Greg (echtgenoot) en ik melden ons rond kwart voor elf. José en haar man Jan zitten er al dus we schuiven gezellig aan. Langzamerhand druppelen er steeds meer mensen binnen. Ook Charlotte komt met Werner en tolk Aukje binnenstappen. De organisatie zit er klaar voor;  Bert en Laura Peihak en het nieuwe deelgenotenteamlid Elvera van Leeuwen. De diverse tolken zitten eveneens in de aanslag.

Uit geheime bronnen heb ik vernomen dat er vandaag van José (lid van deelgenotencontacteam) afscheid wordt genomen. Als ik naar José haar gezicht kijk spreekt dit boekdelen. Ze houdt er zo niet van om in het middelpunt van de belangstelling te staan. 😃

Als iedereen binnen is beginnen we.  Laura heet iedereen welkom en Elvera start daarna met een interactief Kerstverhaal van Aart Staartjes. Interactief in die zin dat we dingen kunnen aftasten zoals beeldjes van de herders, Jozef en Maria. We krijgen een zakje zaagsel (alles behorend bij het Kerstverhaal) met het kindje Jezus erin. Dat kindje is niet groter dan een speldenknop en heeft zoals hilarisch wordt verteld een devote oogopslag. Je moet door het zakje heen het kindje proberen op te sporen. Het einde van het verhaal loopt niet goed af…

Nadat iedereen zich weer heeft herpakt na dit toch wel tragische verhaal verdwijnen we naar de lunchafdeling van Amershof. Er wordt een heerlijk kopje soep voor ons neergezet en daarna kunnen we naar het buffet om van alles te halen zoals broodjes, beleg, kroketjes, eieren, salade, noem maar op. Zelfs fruit kunnen we naar believen pakken voor de broodnodige vitamines. De honden worden uitgelaten. Het is wel heel vies weer geworden maar ach, we hebben een plu bij ons.

Het middaggedeelte wordt aangekondigd en we vertrekken terug naar de zaal. We moeten ons opdelen in groepjes van 4/5 personen. Iedere tafel krijgt een papier met nummers. Jan neemt de gewichtige taak op zich om de secretaris van onze tafel te zijn. Daarna wordt aan ieder tafeltje een flesje met geurtje uitgedeeld. Het is de bedoeling dat je ruikt wat er in dat flesje zit. En dat 35 x, iedere keer een ander geurtje. Er zitten makkelijke geurtjes bij zoals nootmuskaat, sinaasappel maar ook lastige zoals Joppiesaus, de meeste mensen hebben daar kerrie voor ingevuld.

Zie je het voor je? Al die mensen in de zaal, snuffelend aan flesjes waar (volgens mij) oogdruppels in hebben gezeten.

Na afloop wordt verteld welke geuren het waren en bij een bepaald cijfer met geur is een letter verbonden. Een kaart met letter wordt opgehangen en uiteindelijk komt eruit: José de Jong, bedankt! José wordt naar voren gehaald en door Werner, voorzitter van Oogvereniging Oor&Oog toegesproken. Hij bedankt haar voor vele jaren medewerking in het deelgenotenteam en overhandigt haar een bon.

José bedankt, en neemt kort het woord waarin ze meldt dat zij dit werk altijd met plezier heeft gedaan en het nu tijd is voor nieuwe mensen met nieuwe ideeën. Ze heeft het volste vertrouwen in het huidige team en zegt dat dit helemaal goed gaat komen.
Daarna vraagt ze of ze nu mag gaan, waarna ze opgelucht weer gaat zitten. 🙂

Laura sluit af en we gaan in het lunchgedeelte nog een drankje doen. Bittergarnituur wordt op tafel gezet en het is nog lang gezellig.

Bij het weggaan krijgen we een pakje van Elvera, eenmaal geopend blijkt er een puzzeltje in te zitten, leuk. Die van mij valt meteen uit elkaar maar het weer in elkaar zetten blijkt lastiger dan het uit elkaar halen.

Het is weer een geslaagde dag geweest!