Op een mooie lenteavond maakte ik een wandeling. Twee jonge jongens riepen vanuit een tuin: “Mevrouw! Voor hoeveel procent kunt u nog zien?” Toen ik dit vertelde vroegen ze: “Ziet u ons zwaaien?” Omdat er een brede sloot lag tussen mij en de tuin van de jongens, zag ik dit niet. Ik riep: “Nee, maar ik zwaai wel terug!” Met een wederzijds vrolijk “Doei!” namen we afscheid.
Deel je ervaring in een miniblog!
Veel lezers herkennen zich in de situaties van anderen. Daarom hebben we de miniblog in het leven geroepen: een kort persoonlijk verhaal van maximaal 120 woorden waarin een grappige, ontroerende of verrassende situatie rondom het leven met minder zicht wordt beschreven.
Doe je ook mee? Mail je miniblog naar
communicatie@oogvereniging.nl. Dit mag anoniem, maar hoeft niet. De redactie behoudt het recht om verhalen in te korten of niet te plaatsen.
