Ik stond in de kleedkamer me om te kleden om te gaan roeien. Naast mij ving ik een gesprek op van twee roeiers die net klaar waren: “Ik snap er niets van. Mijn telefoon praat tegen me. Ik heb geen idee hoe ik dat moet oplossen” en ze liepen weg. Een sprekende telefoon, dat is juist wat ik gebruik! Ik liep de dames achterna en vertelde ze dat ik met een telefoon met spraak om kan gaan en dat ik ze zou kunnen helpen. En het is gelukt de spraak uit te zetten. Wat een toeval dat we elkaar op het juiste moment tegenkwamen. Ik was heel trots dat ik nu eens degene was die een ander kon helpen!
Deel je ervaring in een miniblog!
Veel lezers herkennen zich in de situaties van anderen. Daarom hebben we de miniblog in het leven geroepen: een kort persoonlijk verhaal van maximaal 120 woorden waarin een grappige, ontroerende of verrassende situatie rondom het leven met minder zicht wordt beschreven.
Doe je ook mee? Mail je miniblog naar
communicatie@oogvereniging.nl. Dit mag anoniem, maar hoeft niet. De redactie behoudt het recht om verhalen in te korten of niet te plaatsen.
