Ziekte van Graves

Bij de ziekte van Graves kan er sprake zijn van afwijkingen op meerdere plaatsen in het lichaam: in de schildklier, de ogen, de vingers (trommelstokvingers) en op de huid van de scheenbenen (vitiligo of bleke vlekken).

Graves orbitopathie

Bij Graves’ orbitopathie (GO) treedt er een ontstekingsreactie op tegen eigen weefsels rondom het oog in de oogkas (orbita). Deze ontsteking is vooral gericht tegen de oogspieren en het vet in de oogkas. Hoewel het oog zelf niet primair is aangedaan, kan het oog wel in tweede instantie betrokken raken bij het ziekteproces: door de ontstekingsreactie rondom het oog kan het oog (en met name de oogzenuw) bekneld raken of kan het gaan uitpuilen. De oogheelkundige afwijkingen bij de schildklieraandoening (GO) kunnen ontstaan vóór, tijdens of na de schildklieraandoening zelf.

Klachten

Klachten van de ziekte van Graves kunnen zijn:

• teruggetrokken boven- en/of onderoogleden
• uitpuilende, wijd opengesperde ogen
• vermindering van het gezichtsvermogen
• dubbelzien en beperking van de oogbewegingen

Wat is eraan te doen?

Meestal wordt er eerst gekozen voor een blokkering van de schildklier met behulp van medicijnen. Deze schildklierblokkerende middelen remmen de aanmaak van het schildklierhormoon. Verder zal er orthoptisch onderzoek plaatsvinden als er sprake is van dubbelzien. Soms krijgt u tijdelijk een prisma op een brillenglas. In een stabiele fase wordt er bij dubbelzien vaak een oogspieroperatie geadviseerd. Ook zal er bekeken worden of uitpuilende ogen door ooglidoperaties teruggedrongen kunnen worden.

Na een jaar zal worden gekeken of de blokkering van de schildklier ervoor heeft gezorgd dat deze weer normaal is gaan functioneren. Als dit niet het geval is zijn er twee vervolgbehandelingen mogelijk: vernietiging van (een deel van) de schildkliercellen met radioactief jodium, chirurgische verwijdering van (een deel van) de schildklier en/of orbitadecompressie. Dit laatste is een grote operatie waarbij een deel van het bot van de oogkas verwijderd wordt. Dit is aan de orde wanneer de oogzenuw bekneld is, het hoornvlies uitdroogt of wordt gedaan om het uitpuilen van de ogen te verminderen.